2021
Onufry i Leon Rylscy to polscy przedsiębiorcy, dziś powiedzielibyśmy biznesmeni. W historii Cracovii zapisali się jako jej piłkarze. Grali w niej już w roku 1906 w rozegranym w Tarnowie meczu przeciw Biało-Czerwonym Kraków (remis 1:1). A po fuzji obu tych klubów wystąpili też w 1907 we Lwowie w meczu przeciw Czarnym (porażka 1:4). Dość szybko porzucili karierę piłkarską i zajęli się biznesem. Wiadomo, że prowadzili interesy w Odessie, że posiadali majątek ziemski, że mieli liczne szyby naftowe w swym rodzinnym Baku (dziś Azerbejdżan), które utracili po rewolucji październikowej. Również w niepodległej Polsce inwestowali w przemysł naftowy w Drohobycko-Borysławskim Zagłębiu Naftowym (dziś Ukraina). Nie zapomnieli jednak o Cracovii – obaj już w w roku 1911 widnieją na liście członków wspierających czyli na dzisiejsze sponsorów klubu. Onufry miał wtedy lat 22, a Leon 19.
Ciekawostką jest rondo noszące ich imię, nazwane tak w roku 2014. Rondo Braci Rylskich mieści się w Lublinie, o tu dokładnie [1]. Za co Lublin ich tak wyróżnił? Za fabrykę eternitu założoną w tym mieście razem ze Stefanem i Marią Rylskimi w roku 1912. Fabryka, upaństwowiona po II wojnie światowej, istniała do roku 1992, gdy została zamknięta bo produkowała azbest. Pozostała po niej przy ulicy Firlejowskiej nad rzeką Bystrzycą wieża ciśnień zaprojektowana przez Jana Witkiewicza, kuzyna Witkacego.
fot. Monika Szczepanik
Badacz historii Cracovii znany na Twitterze jako Pasikonik odkrył ostatnio mroczny kawałek historii Onufrego, ale o tym sam opowie.