1924

Choroba tocząca Cracovię została zdiagnozowana. To ogromne i naprawdę wyjątkowe talenty piłkarskie, którym po prostu nie chce się grać.

1948

Mecz bez historii napisał reporter Przeglądu Sportowego i może coś w tym jest bo niewielu o tym pamięta. 7:0 w okrutnym upale 42 stopni.

O meczu więcej tu [1], a i ja o nim kiedyś obszerniej pisałem, a co to sprawdzić można tu klikając [2].

1931

Cracovia wyruszyła na krótkie tournée po Czechosłowacji. W Ostrawie pokonała tamtejszy SK Moravská Ostrava. Na Zaolziu biało-czerwoni odwiedzili Polonię Karwinę. To ważna wizyta dla prześladowanej polskiej mniejszości (tam większoscią będącej). Po meczu miejscowi Polacy nie chcieli słyszeć o wyjeździe Pasów. Zaproszenie na kolację nie mogło być odrzucone, z braku ubrań pozostawionych w hotelu krakowianie wystąpili na niej w meczowych koszulkach. Narodowe biało-czerwone barwy stały się ozdobą bankietu.

Relację z meczu można poczytać na Wikipasach – [1]. 10:1 to najwyższe zwycięstwo Cracovii w międzynarodowych meczach. Ale w tym meczu nie o wynik szło.

1919

Bielsko przez wiele lat stały rywal Cracovii. Emocje, walka, rywalizacja. W 1919 to się zmieniło, oba miasta znalazły się w jednym kraju, rywal międzynarodowy stał się krajowym i … publiczność straciła dla niego zainteresowanie.

Co ciekawe był to mecz, w którym nie grał najsłynniejszy bielski klub BBSV (którego potomkiem z linii trochę zawiłej jest dziś Podbeskidzie) tylko jego lokalny rywal Sturm. Po raz pierwszy zagrał wtedy z Pasami. O meczu więcej na WikiPasach – [1]. Właściwie nawet więcej niż jeden był to mecze do Krakowa bo przyjechała jeszcze SV Biała-Lipnik.

1913

Ach, ci obcokrajowcy. Cenieni, potrzebni, czasem niezastąpieni, ale jednak publiczność chciałaby widzieć na boisku swoich – Polaków. Pewna cześć fanów różnych klubów daje czasem wyraz temu uczuciu. Cracovia i tu jak zawsze pierwsza przed innymi. Szemranie przeciw obcokrajowcom dało się zauważyć już 98 lat temu.

1924

Na wyjątkowo upartego i przekonanego o własnej nieomylności sędziego natrafili zawodnicy Pasów w meczu z Eintrachtem Lipsk. Mimo, że wszyscy mówili sędziemu, że gol nie powinien być uznanym bo strzelony został ręką arbiter zaparł się, że uzna go i już. Nawet rzekomy zdobywca bramki, który przyznał uczciwie jak było pana w czerni nie przekonał.

O meczu 4:0 wygranym więcej przeczytacie w encyklopedii WikiPasy.pl, a dokładniej zaś tu [1]. Warto też kliknąć tu [2] by więcej dowiedzieć się o tak uczciwym zawodniku – Zygmuncie Chruścińskim. Ilu takich znacie dziś?

1923

Na stadionie Cracovii walczyli rywale z parafii św. Salwatora, a zawodami kierował sędzia w rekami w kieszeni.

A reportera IKC pamięć zawiodła, proces nie był to pierwszy w sporcie, o czym już pisałem kiedyś tu [1].

1926

Cracovia rozpoczęła budowę betonowego toru kolarskiego. Dla cyklistów i motorów. Przez wiele dziesięcioleci tor ten był powszechnie rozpoznawalnym wyróżnikiem stadionu Cracovii.

Na zdjęciu poniżej widać Jana Łazarskiego, słynnego kolarza Cracovii doglądającego placu budowy.

Sylwetkę Łazarskiego lepiej bliży notka na WikiPasach – [1].

Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zaprasza do Domu Zwierzynieckiego na inne wspomnienie dawnego mistrza, więcej o tym na ich blogu czyli tu [2].

1908

Sekcja Sportowa Krajowego Związku Turystycznego, tak nazywała się organizacja kierująca krakowskim sportem w 1908 i w połowie 1909. Jej działalność budziła wiele zastrzeżeń, działacze zaniedbywali swoje obowiązki. Niedbalstwo, brak odpowiednich warunków. Liczyły się tylko „słupki” w finansach.

W połowie 1909 Cracovia podziękowała nieudacznikom. Okazało się, że jak
się zadba o odpowiednie warunki to i słupki same się kalkulują – na
wyższym poziomie.

Uwagę tę sporządzono po meczu, o którym więcej na WikiPasach czyli tu [1].