1955

W stalinowskiej Polsce wraz z wiosną zapachniało odwilżą w sporcie. Zrzeszenie Ogniwo, najsłabsze i najbiedniejsze, do którego przypisano Cracovię połączyło się z innym (Spójnią) tworząc nowe: Spartę. Dla Cracovii oznaczało to zmianę nazwy, przestała być Ogniwem Kraków, zaczęła Spartą Kraków. Jednak zmiany czuło się już wyraźnie, w krakowskiej prasie pisano Sparta-Cracovia, a nawet bez problemów wydrukowano wyznanie Kazimierza Cisowskiego, jednego z dawnych piłkarzy Wisły, wówczas już oldboya, który wyznał, że ma formę bo „całą zimę grało się w hokej w Cracovii”.

Wiosną wystartował Puchar Polski. Rozgrywki te biało-czerwonym wybitnie nie szły od początku. Każdą edycję Pasiacy kończyli po pierwszym meczu. Tym razem los wskazał Gdynię i klub w przyszłości znany jako Arka. Po raz pierwszy oficjalnie Cracovia zawitała do tego miasta. I stało się, mamy to! Pierwsze zwycięstwo w Pucharze Polski i pierwsze zwycięstwo w Gdyni.

Historia dalej jest dość znana. Sławetny port bałtycki statek z Cracovii zawsze rozbijał u swych brzegów i czy to Arka czy Bałtyk Pasy przez dziesięciolecia wracały bez zwycięstwa. Acz każda seria swój koniec ma, więc i ta miała.

A ja jeszcze z niejaką przyjemnością odnotuję, że pierwsze zwycięstwo Pasów w Gdyni gwizdał sędzia Fortuński i choć nie wiem czy wówczas Fortuna sprzyjała Cracovii, to z pewnością jest tak dzisiaj. 😉

1955

Pozostańmy jeszcze przy roku 1955. Otóż pierwszomajowe święto uczczone zostało wówczas tradycyjnymi derbami. Któż przecież nie słyszał o sławnej Świętej Wojnie jaka toczą od dziesięcioleci Cracovia i Gwardia Kraków?

Wyjaśniać chyba nic nie trzeba, ale jeśli ktoś naprawdę nigdy o tym nie słyszał to proszę bardzo: Gwardia to oczywiście Wisła, której niespieszno było do zmiany nazwy i pozostała przy nazwie patrona. Należała bowiem od 1949 do 1990 do Zrzeszenia Sportowego Gwardia grupującego kluby komunistycznego aparatu represji UB/SB i MO.

1955

Pisałem poprzednio o meczu opisanym w Przeglądzie Sportowym jako mecz Kolejarz Gdynia – Sparta Kraków. Warszawska gazeta nie wiedziała tego co wiedziała krakowska – poniżej relacja z Dziennika Polskiego z tego samego meczu. Wróciła nazwa Cracovia. Od 1 marca 1955 koła sportowe mogły znów używać zamiast nazw zrzeszeń swoich dawnych nazw. Kończył się stalinizm w sporcie. Cracovia wróciła do starej nazwy natychmiast, inni byli bardziej wystraszeni, mocniej wsiąkli w komunizm czy może po prostu byli mniej przywiązani do tradycji. Niektóre kluby do dziś używają tamtych zrzeszeniowych nazw.

Tydzień później pisano już po prostu Cracovia, Sparta odeszła na zawsze. Nazwa ta obowiązywał krótko, ledwo przez zimę, powstała wskutek połączenia dwóch zrzeszeń Ogniwa (przez Pasiaków – bo właśnie do tego zrzeszenia należała Cracovia – nazywanego Gnoiwo) i Spójni.

O nazwach Cracovii więcej tu [1].

1955

Arka i Bałtyk. Razem 13 meczów ligowych i pucharowych przeciw Cracovii w Gdyni. Zwycięstwo tylko w tym pierwszym w 1955. Jeden jedyny raz jak dotąd portowe miasto wypuściło Pasiaków z kompletem punktów.

(kliknij by powiększyć)

Kolejarz to dzisiejsza Arka, Cracovią była Spartą ledwo chwilę. Na dodatek gdy grano ten mecz już nią nie była (o czym najwyraźniej nie wiedział reporter Przeglądu Sportowego), ale o tym w następnym wpisie.

O meczu trochę w encyklopedii Cracovii czyli tu [1].